~ Αυτό το βιβλίο κάποτε θα τελειώσει ~

την πρώτη μέρα
χάνεις τις σελίδες μες τη βροχή
καρακάξες σε ξυπνάνε απότομα
χάραμα στο ξέφωτο
προσπαθείς να κολλήσεις τα υγρά σχισμένα φύλα
αλλά σκέφτεσαι "γάμα το" θα γράψεις άλλο
όχι όμως απ' την αρχή

τη δεύτερη μέρα
μαθαίνεις το σκοτάδι σου
μέχρι να ξαναβγείς στο φως της μέρας
μα το κερί τρεμοπαίζει απειλητικά
και η ζωή αποκτάει ενδιαφέρον
ο θάνατος σου δίνει πνοή
κι ο πόνος σε κρατάει ζεστό

την τρίτη μέρα
τα δάκρυα της σε ανακουφίζουν
πέφτουν στα δικά σου
ρούχα πεταμένα στο σαλόνι
το γυμνό της σώμα στολίζει το φλεγόμενο δωμάτιο
η κραυγή της ξυπνάει τα ένστικτα
και στο τέλος ξεκινάς απ' την αρχή

~ Kotsos, 23/1/15 ~

Pressure by Suicidio Neuronal